Lange reizen maken naar Sneek
Onlangs werd ik via de mail benaderd door Gerit Jan. Of ik interesse had in de overname van de handwerkinventaris van zijn wijlen moeder Foekje Mulder. Zij was eigenaresse van de handwerkwinkel Margriet in Dokkum van Foekje Mulder. Nadat hij wat foto's had gestuurd van bandjes, kantjes en bollen garen, en borduurwol was mijn eerste echte deal gesloten. Afgelopen week reed ik daarom twee keer naar Sneek om het op te halen vanuit Den Haag. Dat ik twee keer moest rijden, was omdat niet alle dozen in de auto pastten. Zoveel spullen had ik niet verwacht.
De eerste dag was het slecht weer, de tweede ophaaldag wat zonniger, waardoor ik ook een kijkje heb kunnen nemen in Snits. Gerit Jan heeft me nog toegezegd wat foto's van zijn moeder te sturen en haar winkel. Twee dagen ben ik bezig geweest om alles uit te sorteren en gereed te maken voor plaatsing van de spulletjes op de website, waar ik de komende weken/maanden nog wel mee bezig ben. Dat het zoveel was had ik niet verwacht.
Vrouwen van Toen
Tijdens het sorteren van de spullen, ontdekte ik een gelijkenis met mijn wijlen 'mem' (Fries voor moeder), die bewaarde ook van alles wat nog best wel hergebruikt kon worden. Weggooien daar deed ze niet aan. 'Geen denken aan', zei ze altijd. Wat ook niet zo gek is als je als kind een oorlog hebt meegemaakt. Mijn moeder was ook iemand 'die haar mannetje stond', vrouwen konden best wel werken, naast het gezin.Aan de spullen en wat onafgemaakte werkjes van tapisserie (halve kruissteek), kon je wel zien dat Foekje enorm vaardig was. Keurige steekjes en prachtige werkjes zitten tussen de spullen. Mapjes vol met projecten en ideetjes voor borduurwerkjes, tapijtjes, Smyrna en nog veel meer. Ongelooflijk mooi. Zo mooi dat ik sommige ga proberen af te maken en andere werkjes zal aanbieden voor de liefhebber om het af te maken. Uit respect voor de maakster, geldt hier zeker mijn lijfspreuk.
Wat mooi is moet bewaard blijven
Het is voor mij een eer deze spullen van haar te mogen overnemen. Ik hoop daar nog veel vrouwen blij mee te kunnen maken. Op de website van de Kostuumvereniging, waar ik ook nog een paar jaar als vrijwilliger aan de website en sociale media heb mogen bijdragen, vond ik nog deze beschrijving over haar. "Foekje der (1938) was een onafhankelijke en eigenzinnige vrouw die haar gezinsleven balanceerde met zelfontplooiing in een tijd dat dit niet van vrouwen uit de arbeidersklasse werd verwacht. Ze werd coupeuse en handwerkdocent en vanaf 1980 had ze haar eigen handwerkzaak in Dokkum, Friesland
Je ziet de collectie van haar verzameling hier op Instagram.
Geïnteresseerden kunnen direct contact opnemen met haar jongste zoon Gerrit Jan Wielinga.
Bron: Kostuumvereniging overname verzameling




Reacties
Een reactie posten